Herengracht 446 B

Herengracht 446 B

U zoekt een appartement van 220 m2 op de 2e verdieping met lift en parkeren in een bijzonder groot monumentaal grachtenpand (het totale pand is 1.335 m2 bvo groot) aan de Gouden Bocht van Amsterdam

Het grachtenpand is totaal 1335 m2 bvo groot en heeft een breedte van 16,50 en een diepte van 16.50 waardoor een unieke plattegrond met bijzondere indeling mogelijk is geworden.

Het lijkt een hopeloze opgave, maar dit is uw kans; een compleet nieuw appartement (2024) met lift in een waar stadspaleis vol met historie op de mooiste plek van Amsterdam waarbij een parkeerplaats bij zit voor de auto.

Het lijkt een ‘catch 22’. U wilt de rijke historie van een monumentaal grachtenpand, maar ook de vrijheid om daarin een 21ste-eeuws leven te leiden. Dit pand aan de Gouden Bocht van de Herengracht biedt u een unieke kans: indrukwekkende stijlkamers gerestaureerd op het hoogste niveau, wandbekleding, keuken en sanitair zijn uniek, de verduurzame installaties zorgen voor de koeling en verwarming.

In het pand kunt u wonen en werken indien gewenst.

Kiest u voor deze locatie, dan treedt u in voetsporen van de eerste bewoner, Andries de Graeff (1611 – 1678). De naam zegt u wellicht niets, maar in de zeventiende eeuw was de heer De Graeff zevenmaal burgemeester van Amsterdam en ontving hij hier zijn vele hooggeplaatste gasten. Andries was het prototype van de Amsterdamse regent in de Gouden Eeuw: libertijns, kunstliefhebber (Rembrandt schilderde zijn portret), voorstander van de republiek en toch, onder voorwaarden en als het zo uitkwam, Oranjegezind.

Een typisch Hollandse pragmaticus dus, maar ook een beetje een snob. Zo liet hij uitpluizen of de ‘burgerlijke’ De Graeffjes misschien niet toch op de een of andere manier van adel waren. Uiteraard vonden de genealogen – wiens brood men eet diens woord men spreekt – een vage lijn naar de Tiroolse adellijke familie Von Graben von Stein. Overigens had De Graeff al genoeg beroemde familieleden: Pieter Corneliszoon Hooft was zijn oom, Frans Banninck Cocq – ja, die van de Nachtwacht – was zijn zwager en Johan en Cornelis de Witt waren zijn neven, met wie hij nauw samenwerkte in de roerige landspolitiek. Andries’ invloed en portemonnee reikten ver – hij hoorde tot de 250 rijksten in 1674 – en de plek waar hij zijn huis liet bouwen paste daar goed bij. De locatie van je huis was ook in de zeventiende eeuw al van groot belang. In 1669 ging dus op de beste – en duurste – plek van Amsterdam de schop in de grond voor de drie jaar durende bouw van een dubbelhuis dat met zijn 16,25 meter een van de breedste huizen aan de Amsterdamse grachten is. Zeven raamassen telt de gevel en dat is letterlijk uniek. Een teken van grote welstand, aangezien destijds zogenaamde ‘gevelbelasting’ werd geheven voor grachtenpanden – hoe breder de gevel, hoe hoger de aanslag. Die gevel zelf is inmiddels overigens achttiende-eeuws; alleen de Dorische deuromlijsting is nog uit Andries’ tijd. Die achttiende-eeuwse verbouwing is ook grotendeels verantwoordelijk voor het fenomenale interieur van de overgebleven stijlkamers. Denk ondermeer aan prachtige stuc reliëfs en roodmarmeren schouwen. Tijdens de achttiende-eeuwse verbouwing bleef men wel met zijn handjes af van de drie plafondschilderingen die Andries had besteld bij de beroemde classicistisch kunstschilder Gerard de Lairesse. Eeuwenlang sierden zij het pand, tot in 1903 de toenmalige eigenaar ze voor 8.300 gulden verkocht aan het nieuw te bouwen Vredespaleis. Nu bij de restauratie in 2024 zijn de plafondschilderingen weer teruggekomen in het monument.

Het onderwerp van de schilderingen, geïnterpreteerd als ‘Triomf der Vrede’, leek daar immers goed op zijn plek. Dat ze eigenlijk gingen over de vrijheid van handel, wisten koper en verkoper kennelijk niet. Helaas is de kans nihil dat u de schilderingen terugkrijgt. Dit is wel gelukt met het plafond uit 1672 in de rechter voorkamer: zestien familiewapens van Andries, zijn vrouw Elisabeth Bicker van Swieten, et cetera, in hout. Ontdekt in 1911, verkocht in 1917, teruggekocht in 1959. Dat een aantal eigenaren delen van het interieur te gelde hebben gemaakt, had wellicht te maken met hun ‘core business’: het pand heeft diverse banken gehuisvest. De kluis in het souterrain was hier nog getuige van, deze is nu in 2024 verwijderd voor een nieuwe functie.

Nu is het aan u om het volgende hoofdstuk te schrijven in de geschiedenis van een van de bekendste grachtenpanden van Amsterdam.

Beschrijving Rijksdienst voor de Monumenten:
Dubbel huis (XVII B) met gevel onder rechte lijst en attiek, met zandstenen voorhuispui waaraan balcon XVII B,
verbouwd XVIIIa/b (attiek middenstuk enz.) en + 1800 (vensteromlijsting, attiekvazen, stoep, stoeppalen en -hek,
vensterhekken, snijraam, roedenverdeling en 2 gevellantaarns). Inwendig: zeer fraaie stucversiering in voorhuis,
gang en trappenhuis, evenals trapleuning XVIIIa/b; interieur van linkerachterkamer, buffetnissen van
rechtervoorkamer en stucplafond tuinzaal Louis XV.

Huur
De huurprijs bedraagt oorspronkelijk EUR 20.000,- per maand. De korting bedraagt de eerste drie jaar € 6.000,- per maand. Met als resultaat dat de maandelijkse huur voor de eerste 3 jaar € 14.000,- bedraagt.

Bijzonderheden
- Woonoppervlakte gemeten volgens NEN 220 m2
- Gemeenschappelijk dakterras
- 2 slaapkamers, 2 badkamers
- Airconditioning met verwarmings- en koelingsmogelijkheid beschikbaar in alle kamers
- WTW unit; een warmteterugwinningsunit houdt de luchtstromen in balans.
- Massief eiken vloer door het hele appartement
- Vloerverwarming aanwezig door het hele appartement
- Gebruik van hoogwaardige materialen
- Flos verlichting door het hele appartement
- Bulthaup keuken met Quooker
- Italiaans design baden en wastafels
- Het appartement heeft een energielabel A+
- Het gebouw waarin het appartement zich bevindt is tijdens de bouw volledig geïsoleerd
- Parkeerplaats op loopafstand
- Het appartement beschikt over een alarmsysteem